kiosterakis.gr +

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ...

Αντόνι Γκαουντί, 25 Ιουνίου 1852 - 10 Ιουνίου 1926

Αντόνι ΓκαουντίΤο τραμ της Βαρκελώνης χτύπησε έναν ρακένδυτο άνδρα, σε μια πολυσύχναστη διασταύρωση της πόλης. Γύρω του μαζεύτηκε κόσμος. Μεταξύ αυτών και κάποιοι οδηγοί ταξί που θεώρησαν ότι ήταν ζητιάνος και αρνήθηκαν να τον μεταφέρουν. Ο Αντόνι Γκαουντί, που πέθανε τρεις μέρες μετά το ατύχημα, στις 10 Ιουνίου 1926, εκείνο το πρωί είχε βγει για λίγο στον κόσμο, από το εργαστήριό του, που βρισκόταν στην κρύπτη της Sagrada Familia. Τα τελευταία χρόνια δεν διατηρούσε τίποτα από την κομψότητα άλλων εποχών. Παραμελούσε την υγεία του, κυκλοφορούσε τυλιγμένος με κουβέρτες και έβγαινε στο δρόμο ξυπόλητος, σα να αδιαφορούσε πλήρως για τη γνώμη των άλλων.

Γεννήθηκε σε ένα χωριό της Καταλονίας στις 25 Ιουνίου 1852. Ήταν το τελευταίο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας και ο πατέρας του εργαζόταν ως βιομηχανικός χαλκουργός. Καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του υπέφερε από αρθρίτιδα, η οποία αρκετές φορές ήταν η αιτία να χάνει το σχολείο. Η περιπέτεια της υγείας του, για πολλούς μελετητές, σχετίζεται με την εμμονή του με τα κόκαλα και τους σκελετούς, τη μορφή των οποίων θα χρησιμοποιούσε αργότερα στα έργα του. Ο μικρός Αντόνι περνούσε τις ώρες του στο σπίτι του παππού του, παρατηρώντας την φύση σε όλες της τις εκφάνσεις. «Τα δέντρα απέναντι από το παράθυρό μου είναι τα αγαπημένα μου βιβλία αρχιτεκτονικής», συνήθιζε να λέει για χρόνια. Έγινε δεκτός στο τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Για να καταφέρει να σπουδάσει όμως, εργαζόταν παράλληλα ως βοηθός σε διάφορα αρχιτεκτονικά γραφεία της πόλης. Η θητεία του δίπλα στον αρχιτέκτονα Χοσέ Μέστρες τον έκανε να αναθεωρήσει πλήρως αρκετές αντιλήψεις του και να υιοθετήσει, μεταξύ άλλων, την άποψη ότι η φύση δημιουργεί από ανάγκη για χρηστικότητα και όχι για λόγους καλαισθησίας. Εκείνη την εποχή ήρθε σε επαφή με το νεοσύστατο κίνημα του μοντερνισμού, του οποίου θα γινόταν βασικός εκπρόσωπος.

001 puzle

Τον Μάρτιο του 1878 ολοκλήρωσε τις σπουδές του, με τους βαθμούς του να κυμαίνονται σε μέτρια επίπεδα. Ο Γκαουντί ήταν ιδιαίτερη περίπτωση. Οι ιδέες, η προσωπικότητα και η γενικότερη συμπεριφορά του στη σχολή ήταν μάλλον ασυνήθιστες και προκαλούσαν διάφορα σχόλια όπως του διευθυντή της σχολής που, απευθυνόμενος στους καθηγητές, είπε: «Κύριοι, έχουμε δίπλα μας έναν ανόητο ή μία διάνοια. Ο χρόνος θα δείξει». Ο νεαρός Γκαουντί πίστευε πολύ στο όραμά του και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να το αναπτύξει. Σύντομα εισχώρησε στα μεγάλα σαλόνια της Βαρκελώνης, κάνοντας χρήσιμες γνωριμίες. Μία από αυτές ήταν και ο δον Εουσέμπιο Γκουέλ, βασικός χρηματοδότης και επιστήθιος φίλος του για τέσσερις δεκαετίες.

Σαν μέσα από όνειρο

Τα κτίρια του Γκαουντί είναι βγαλμένα σαν μέσα από όνειρο: σουρεαλιστικά και απόκοσμα, με χρώματα και καμπύλες. Στο έργο του κατάφερε να συγκεράσει εντυπωσιακά την αρχιτεκτονική με τη γλυπτική. Δέχτηκε την επιρροή του Viollet-le-Duc, των John Ruskin και Richard Wagner και θέλησε να ανανεώσει την τοπική αρχιτεκτονική έκφραση επεξεργαζόμενος νέες φόρμες. Μελέτησε τα καλλιτεχνικά ρεύματα του παρελθόντος, την ισλαμική, την περσική, την ινδική, την ιαπωνική και τη γοτθική αρχιτεκτονική η οποία εκείνη την εποχή αναβίωνε. Το έργο του χωρίζεται σε τρεις περιόδους: την περίοδο κατά την οποία αυτό παρουσιάζει επιρροές από την Ανατολική αρχιτεκτονική (1883-1888), την Νέο-γοτθική (1888-1909) κι ενδιάμεσα την απόλυτα Νατουραλιστική του περίοδο, η οποία ξεκίνησε από το 1895 και κορυφώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1910. Η πρώτη του σημαντική αρχιτεκτονική δουλειά ήταν η Casa Vicens, που θεωρείται ένα από τα πρώτα Αρ Νουβό κτίρια και του έφερε αναγνωρισιμότητα και φήμη.

Κατασκεύαζε κάθε κτίριο ως μια ολότητα, από τα θεμέλια μέχρι την παραμικρή διακοσμητική λεπτομέρεια. Από το Σχολείο του Ιησού και της Μαρίας στην Ταραγκόνα, το Σχολείο Καλογραιών της Τερέζας στην πόλη του Σαν Γκερβάσιο, μέχρι το Μέγαρο Γκουέλ και τη Sagrada Familia, δεν επανέλαβε ποτέ μια φόρμα ή ένα σχέδιο του. Εκτός από πάρκα, οικίες και καθεδρικούς ναούς, σχεδίαζε και έφτιαχνε έπιπλα, παραθυρόφυλλα και σιδερένια αντικείμενα. Σύμφωνα με τον Νταλί: «Ο Γκαουντί έχει κτίσει ένα σπίτι από την μορφή της θάλασσας, αναπαριστάνοντας πολυβασανισμένα κύματα. Άλλο σπίτι έχει φτιαχτεί από το ήρεμο νερό μιας λίμνης. Αυτά δεν είναι κατασκευάσματα απατηλών αλληγοριών ή ψεύτικων ιστοριών αλλά αυτά τα σπίτια πραγματικά υπάρχουν, αληθινά κτίρια, πραγματικά γλυπτά που δείχνουν ανακλάσεις του λυκόφωτος των σύννεφων στο νερό, μέσα από τεράστια τρελά έργα ζωγράφου του πουαντιγισμού, λάμποντας με μύρια χρώματα».

Μεταξύ των κορυφαίων έργων του στη Βαρκελώνη συγκαταλέγονται η Casa Batllo (1904-1906) με τα μεταλλικά μπαλκόνια που μοιάζουν με κρανία και η γωνιακή Casa Mila (1906-1912), με το σουρεαλιστικό δώμα και τις προσόψεις που μοιάζουν με γιγάντιες μυρμηγκοφωλιές. Ο Γκαουντί δεν χρησιμοποιούσε τσιμέντο αλλά προτιμούσε να χτίζει τις κολόνες του με τούβλα και καθημερινά υλικά και να διακοσμεί τους τοίχους με πλακάκια, λαμβάνοντας πάντα υπόψη του την παράδοση που είχε η Βαρκελώνη στην κεραμική και την σιδηρουργία. Πολλοί μελετητές του ισχυρίζονται ότι έπασχε από αχρωματοψία και ότι κατάφερε να κατασκευάσει όλα του τα έργα με τη βοήθεια του νεαρού αρχιτέκτονα Γιόσεπ Μαρία Χουγιόλ, ο οποίος τελούσε υπό την προστασία του.

Το Μέγαρο Γκουέλ

Από τα σημαντικότερα έργα του είναι το Μέγαρο Γκουέλ, η κατασκευή του οποίου ξεκίνησε το 1886 και ολοκληρώθηκε δύο χρόνια μετά. Ο σχεδιασμός του κτιρίου ανατέθηκε στον Γκαουντί από τον δον Εουσέμπιο Γκουέλ. Το κτίριο, που αναπτύσσεται σε οκτώ επίπεδα, διαρθρώνεται γύρω από μια αίθουσα μουσικής, χώρος ο οποίος αντιπροσωπεύει το παραδοσιακό μεσογειακό αίθριο και δημιουργήθηκε για να φιλοξενεί πολυάριθμες συγκεντρώσεις καλλιτεχνών και διανοούμενων υπό την αιγίδα του ιδιοκτήτη του. Η γεωμετρία της αίθουσας αποτελείται από δύο βασικά στοιχεία, τον κύβο και το θόλο, με τον τρούλο που προεξέχει στο δώμα να στέφεται με διάφορα σύμβολα μεταξύ των οποίων η σφαίρα του κόσμου, ο ηλιακός δίσκος και πάνω απ’ όλα ο σταυρός, ακολουθώντας τη διάταξη του σύμπαντος: το υπόγειο ως κόλαση, η κεντρική αίθουσα ως γη και στερέωμα και, το δώμα ως ο Ουρανός με το θείο σύμβολο στην κορυφή του. Στα τέλη του 19ου αιώνα, το Μέγαρο Γκουέλ έγινε η Μέκκα των διανοούμενων.

Το 1906 ο Γκαουντί εγκαταστάθηκε με τον πατέρα του και την ανιψιά του σε ένα σπίτι μέσα στο Πάρκο Γκουέλ, που ξεκίνησε να κατασκευάζει το 1900 και το ολοκλήρωσε έπειτα από δεκατέσσερα χρόνια. Εκεί έζησε μέχρι που μετακόμισε στη Sagrada Familia. Το σπίτι σήμερα φιλοξενεί το Μουσείο Γκαουντί. Στο Πάρκο Γκουέλ υπάρχει μεταξύ άλλων και η περίφημη σαλαμάνδρα.

H Sagrada Familia

Ο ναός της Sagrada Familia ήταν το έργο ζωής του βαθιά θρήσκου Γκαουντί. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1892 και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω του θανάτου του. Λέγεται ότι για να δικαιολογήσει τη μακροχρόνια κατασκευή της έλεγε σε όσους τον ρωτούσαν ότι ο πελάτης του, ο Θεός, δεν βιαζόταν. Ο ναός δεν ξεκίνησε με σχέδια του ίδιου. Ο αρχιτέκτονας που είχε αναλάβει τον σχεδιασμό του Templo Expiatorio de la Sagrada Familia (Εξαγνιστικός Ναός της Ιερής Οικογένειας), όπως είναι το πλήρες όνομα του, διαφώνησε με τον επίσκοπο του ναού και αποχώρησε. Έτσι συνέχισε το έργο ο Γκαουντί, ο οποίος ήθελε να δημιουργήσει ένα ναό-σύμβολο της Καθολικής πίστης για όλη την Καταλονία. Από το 1888 μέχρι το θάνατό του, έφτιαξε τέσσερα διαφορετικά σχέδια του ναού και μετά το 1910 αφιερώθηκε πλήρως στην κατασκευή του, απορρίπτοντας οποιαδήποτε πρόταση για δουλειά κατά παραγγελία.

Η Sagrada Familia είναι γεμάτη θρησκευτικούς συμβολισμούς. Οι τρεις πύλες συμβολίζουν την πίστη, την ελπίδα και την φιλανθρωπία. Οι τρεις όψεις σχετίζονται με τη ζωή του Χριστού: η Γέννηση ανατολικά, τα Πάθη δυτικά και η Ανάσταση και η Δόξα στο νότιο μέρος. Οι δώδεκα πύργοι αντιστοιχούν στους δώδεκα αποστόλους, ένας πύργος επάνω στο βωμό για την Παρθένο Μαρία και πέντε πύργοι στο κέντρο, ο ένας αντιπροσωπεύει το Χριστό και οι άλλοι τέσσερις τους Ευαγγελιστές. Όλο το έργο αποτελείται από γλυπτά, επειδή ο Γκαουντί ήθελε ο ναός να είναι ένα «ζωντανό δάσος προσευχής».

Η δεκαετία του 1910 ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για τον Γκαουντί. Μέσα σε λίγα χρόνια έχασε την ανιψιά του, τον βασικό συνεργάτη του και τον Γκουέλ. Οι εργασίες ανέγερσης της Sagrada Familia σταμάτησαν λόγω της οικονομικής κρίσης του 1915. Μια φωτιά στο εργαστήριό του, κατά τη διάρκεια του ισπανικου Εμφυλίου, το 1936, κατέστρεψε όλες τις σημειώσεις που είχε αφήσει. Στη δεκαετία του 1950 ξεκίνησαν οι προσπάθειες για την ολοκλήρωση το ναού, αλλά δεν καρποφόρησαν. Ο ναός εξακολουθεί να χτίζεται σήμερα και σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις θα ολοκληρωθεί το 2026, για να συμπέσει με τα εκατό χρόνια από το θάνατο του Γκαουντί. Η Sagrada Familia προσελκύει περίπου τρία εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο, των οποίων οι αμοιβές εισόδου πληρώνουν το μεγαλύτερο μέρος από τα 25 εκατομμύρια ευρώ ετησίως που κοστίζει η κατασκευή της, ενώ δωρεές από ιδιώτες καλύπτουν το υπόλοιπο ποσό. Από το 1969, δεκαεπτά από τα κτίρια και τα έργα του Γκαουντί έχουν ανακηρυχθεί Ισπανική Πολιτιστική Κληρονομιά και προστατεύονται από το κράτος με Νόμο.

Η περίπτωση Γκαουντί δεν ήταν εύκολο να βρει συνεχιστές και ίσως δεν θα είχε και νόημα. Ωστόσο, άνοιξε το δρόμο για κορυφαίους αρχιτέκτονες όπως ο Γιορν Ούτζον, ο Σαντιάγο Καλατράβα, και η Ζάχα Χαντίντ και έκανε τη Βαρκελώνη μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πόλεις του πλανήτη.

Φωτογραφίες και λίγα λόγια για τα έργα του:

Casa Batllo

Το Κάζα Μπατλό είναι ένα διάσημο κτίριο στο κέντρο της Βαρκελώνης και είναι ένα από τα αριστουργήματα του Αντόνι Γκαουντί. Το κτίριο αποτελεί αναδιαμόρφωση ενός παλαιότερου σπιτιού, το οποίο επανασχεδίασε ο Γκαουντί το 1904 και ανακαινίστηκε αρκετές φορές από τότε. Οι βοηθοί του Γκαουντί Domènec Sugrañes i Gras, Josep Canaleta και Joan Rubió συνέβαλαν στο έργο της ανακαίνισης. Το τοπικό όνομα του κτιρίου είναι Casa dels ossos (Το σπίτι των οστών), λόγω της οργανικής σκελετώδους εμφάνισής του. Αρχικά σχεδιάστηκε για μια μεσαίας τάξης οικογένεια και βρίσκεται σε μια ευημερούσα περιοχή της Βαρκελώνης.

Όπως όλα τα έργα που σχεδίασε ο Γκαουντί, μπορούν να χαρακτηριστούν ως μοντερνισμός και αρ νουβό σε μια ευρύτερη έννοια. Το ισόγειο, συγκεκριμένα, είναι ασυνήθιστα δομημένο, με ακανόνιστα οβάλ παράθυρα και πέτρινα τοίχο σμιλεμένο σαν να ρέει. Υπάρχουν λίγες ευθείες γραμμές και η πρόσοψη είναι διακοσμημένη με πολύχρωμο μωσαϊκό, φτιαγμένο από θραύσματα κεραμικών πλακιδίων Trencadís με μια τεχνική που λέγεται Pique assiette. Η οροφή είναι αψιδωτή και μοιάζει με την πλάτη από δράκο ή δεινόσαυρο.

Μια θεωρία θέλει το στρόγγυλο χαρακτηριστικό στα αριστερά του κτιρίου, που καταλήγει σε έναν πυργίσκο και σταυρό, να είναι η λόγχη του Αγίου Γεωργίου (του πολιούχου της Καταλονίας), που έχει βυθιστεί στο πίσω μέρος του δράκου.

casa batllo 01 casa batllo 02 casa batllo 03 casa batllo 04 casa batllo 05

Casa Mila

Η Κάζα Μιλά γνωστή και ως la pedrera (καταλανικά για το «λατομείο») είναι πολυκατοικία σχεδιασμένη από τον Αντόνι Γκαουντί μεταξύ του 1906 και 1910, ενώ επίσημα ολοκληρώθηκε το 1912. Ονομάστηκε "Κάζα Μιλά" γιατί το κτίριο κατασκευάστηκε ως σπίτι για την εύπορη οικογένεια Μιλά. Βρίσκεται στην οδό Passeig de Gràcia No. 92 (στη διασταύρωση με την οδό Carrer de Provença) στη γειτονιά Eixample της Βαρκελώνης.

Από το 2013 ο ιδιοκτήτης του εξοπλισμού είναι Fundació Catalunya-La Pedrera.

Casa Milà 01 Casa Milà 02 Casa Milà 03 Casa Milà 04 Casa Milà 05

Palau Güell

Ένα από τα πιο σημαντικά έργα του καταλανού αρχιτέκτονα Αντόνι Γκαουντί είναι το Μέγαρο Γκουέλ (Palau Güell) στη Βαρκελώνη. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1886 και ολοκληρώθηκε το 1888. Το κτίριο βρίσκεται στην καρδιά της πόλης και πολύ κοντά στην κεντρική της αρτηρία, στις Ράμπλας.

Ο σχεδιασμός του κτιρίου ανατέθηκε στον Γκαουντί από τον βιομήχανο Δον Eusebi Güell i Bacigalupi. Ο Güell, εκείνη την εποχή ήταν εξέχουσα μορφή στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή της Βαρκελώνης και αντιπροσώπευε ιδεολογικά την κοινωνία της πόλης.

Από αρχιτεκτονικής άποψης το κτίριο, λόγω του μικρού οικοπέδου στο οποίο βρίσκεται, αναπτύσσεται καθ’ ύψος σε οχτώ επίπεδα. Πυρήνας του κτιρίου είναι μια κεντρική αίθουσα μουσικής. Γύρω από αυτής αναπτύσσονται η τραπεζαρία, τα σαλόνια και οι αίθουσες υποδοχής. Ο επισκέπτης περνάει διαδοχικά από αυτή τη σειρά μικρότερων χώρων μεταξύ των οποίων και από το προσωπικό γραφείο του Güell για να καταλήξει στο κεντρικό σαλόνι.

Ο χώρος αντιπροσωπεύει ιδεατά το παραδοσιακό μεσογειακό αίθριο. Η γεωμετρία αυτής της αίθουσας αποτελείται από δύο βασικά στοιχεία, τον κύβο και το θόλο, με τον τρούλο να συμβολίζει τον ουρανό και την τετράγωνη κάτοψη της αίθουσας να συμβολίζει τη γη.

Στο μέγαρό του ο Güell, στα τέλη του 19ου αιώνα, φιλοξενούσε πολυάριθμες συγκεντρώσεις καλλιτεχνών και διανοούμενων. Στο μεγάλο σαλόνι διαδραματίζονταν κονσέρτα, δεξιώσεις και ακόμη και θρησκευτικές τελετές, εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε η υψηλή κοινωνία της Βαρκελώνης. Στην πρόσοψη του κτιρίου, ανάμεσα στις δύο εισόδους, η ασπίδα, συμβολίζει τη σημαία της Καταλονίας. Στην οροφή του μεγάρου ο τρούλος προεξέχει και στέφεται με διάφορα σύμβολα μεταξύ των οποίων η σφαίρα του κόσμου, ο ηλιακός δίσκος και πάνω απ’ όλα ο χριστιανικός σταυρός.

palacio guell 01 palacio guell 02 palacio guell 03 palacio guell 04 

Sagrada Familia

Η Σαγράδα Φαμίλια (ελληνικά: Βασιλική και Εξαγνιστική Εκκλησία της Αγίας Οικογενείας) είναι μεγάλη ρωμαιοκαθολική εκκλησία στη Βαρκελώνη της Καταλονίας στην Ισπανία, σχεδιασμένη από τον Καταλανό αρχιτέκτονα Αντόνι Γκαουντί (1852-1926). Αν και ημιτελής, η εκκλησία αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και το Νοέμβριο του 2010 εγκαινιάστηκε και καθαγιάστηκε από τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄ και έγινε Βασιλική και μπορεί πλέον να τελεστεί εκεί η Θεία Λειτουργία και να την παρακολουθήσουν οι πιστοί.

Αν και η κατασκευή της Σαγράδα Φαμίλια είχε ξεκινήσει το 1882, όταν το έργο ανέλαβε ο Γκαουντί το 1883, τη μεταμόρφωσε με το αρχιτεκτονικό και μηχανικό στυλ του συνδυάζοντας το γοτθικό ρυθμό και μορφές Μοντερνισμού με φιλόδοξες διαρθρωτικές κολόνες και αψίδες.

Ο Γκαουντί αφιέρωσε τα τελευταία του χρόνια στο έργο και όταν πέθανε το 1926, λιγότερο από το ένα τέταρτο του έργου είχε ολοκληρωθεί. Η κατασκευή της Σαγράδα Φαμίλια προχώρησε με αργούς ρυθμούς καθώς βασιζόταν σε ιδιωτικές δωρεές και διακόπηκε από τον Ισπανικό Εμφύλιο και επανέλαβε περιοδική πρόοδο τη δεκαετία του '50. Η κατασκευή πέρασε το μέσο όρο το 2010 με μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις να παραμένουν και μια αναμενόμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης το 2026 - επέτειος 100 χρόνων από το θάνατο του Γκαουντί. Η Σαγράδα Φαμίλια έχει διχάσει τους πολίτες της Βαρκελώνης για τους λόγους ότι συναγωνίζεται με τον Καθεδρικό Ναό της Βαρκελώνης, για το σχέδιο του Γκαουντί και την πιθανότητα ότι η δουλειά που έγινε μετά το θάνατό του δεν βασίστηκε στο σχέδιό του και πιο πρόσφατα για το υπόγειο τούνελ ενός υπόγειου τραίνου της Ισπανίας που μπορεί να διαταράξει τη σταθερότητα του κτιρίου.

sagrada familia 01 sagrada familia 02 sagrada familia 03 sagrada familia 04 

Σαλαμάνδρα στο Πάρκο Güell

Το Πάρκο Γκουέλ (καταλανικά: Parc Güell) είναι ένα δημόσιο πάρκο με κήπους και αρχιτεκτονικά στοιχεία στο άνω μέρος της Βαρκελώνης, στη νότια πλαγιά του όρους Καρμέλο, στους πρόποδες της οροσειράς Σιέρα δε Κολσερόλα - στη βορεινή πλευρά του βρίσκεται το Πάρκο του Καρμέλο. Διοικητικά ανήκει στην περιοχή Λα Σαλούδ του διαμερίσματος ντε Γκράσια. Δημιουργηθηκε ως μέρος της αστικοποίησης της περιοχής και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Άντονι Γκαουντί, τον σημαντικότερο εκπρόσωπο του Καταλανικού Μοντερνισμού, ύστερα από παραγγελία του επιχειρηματία Εουσέμπι Γκουέλ. Κατασκευάστηκε ανάμεσα στο 1900 και το 1914 και άνοιξε σαν δημόσιο πάρκο το 1926. Το 1984 η UNESCO ανακήρυξε το Πάρκο Γκουέλ σε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, ως μέρος του συνόλου «Έργα του Άντονι Γκαουντί».

Το Πάρκο Γκουέλ αντικατοπτρίζει την καλλιτεχνική πληθωρικότητα του Γκαουντί: Ανήκει στη νατουταλιστική του περίοδο (πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα) κατά τη διάρκεια της οποίας ο αρχιτέκτονας τελειοποίησε το προσωπικό του ύφος, εμπνεόμενος από τις οργανικές φόρμες που βρίσκονται στη φύση και βάζοντας σε εφαρμογή μια σειρά από νέες δομικές λύσεις εκπορευόμενες από την σε βάθος μελέτη των ευθειογενών επιφανειών. Σε αυτά ο Καταλανός καλλιτέχνης προσέθεσε μια μεγάλη δημιουργική ελευθερία και μια διακοσμητικά ευφάνταστη δημιουργικότητα. Ξεκινώντας από μιας μορφής μπαροκισμό, τα έργα του αποκτούν έναν δομικό πλούτο από φόρμες και όγκους χωρίς την ακαμψία του ρασιοναλισμού ή αναφορές στον κλασικισμό. Στο Πάρκο Γκουέλ ο Γκαουντί ξεδίπλωσε όλη του την αρχιτεκτονική ιδιοφυϊα και εφάρμοσε πολλές από τις καινοτόμες του δομικές λύσεις που θα γινόντουσαν εμβληματικές της οργανικής τεχνοτροπίας του και θα έβρισκαν την κορύφωση τους στην Σαγράδα Φαμίλια.

Park Guell Salamander 01 Park Guell Salamander 02 Park Guell Park Guell

Casa Vicens

Η Casa Vicens είναι ένα μοντέρνο κτίριο στη Βαρκελώνη (Καταλωνία, Ισπανία), σχεδιασμένο από τον Αντόνι Γκαουντί. Βρίσκεται στη γειτονιά της Gracia. Θεωρείται ένα από τα πρώτα κτίρια της Art Nouveau και ήταν το πρώτο σπίτι σχεδιασμένο από τον Γκαουντί. Βοηθά να εξηγήσει τον χαρακτήρα του έργου του, αλλά και ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. 

Casa Vicens 01 Casa Vicens 02 Casa Vicens 03 Casa Vicens 04 Casa Vicens 05

ΠΗΓΕΣ:

  • artinews.gr/κύριοι-έχουμε-δίπλα-μας-έναν-ανόητο-ή-μια-διάνοια.html
  • el.wikipedia.org/wiki/Κάζα_Μπατλιό
  • en.wikipedia.org/wiki/Casa_Milà
  • google.gr/search?q=palazzo+guell&biw=1280&bih=915&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ved=0ahUKEwioxuDZsbHNAhVJWRQKHSSKDOoQsAQIGQ#imgrc=wOZm3JDGWr5tQM%3A
  • el.wikipedia.org/wiki/Μέγαρο_Γκουέλ
  • en.wikipedia.org/wiki/Casa_Milà
  • google.gr/search?q=σαλαμανδρα+Αντόνι+Γκαουντί&biw=1280&bih=915&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwiYn9nPjrLNAhUJlxQKHa-ECCEQ_AUIBigB#tbm=isch&q=salamander+park+guell&imgrc=kuDdeWSLZgJMEM%3A
  • el.wikipedia.org/wiki/Πάρκο_Γκουέλ
  • google.gr/search?q=Casa+Vicens&hl=el&biw=1280&bih=915&site=webhp&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjUyvGIlrLNAhVKlxQKHZPMDdgQ_AUIBigB και en.wikipedia.org/wiki/Casa_Vicens

Αξιόλογα άρθρα

Online Επισκέπτες

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 64 guests και κανένα μέλος

Πολιτική απορρήτου...

Ο ιστότοπος αυτός, χρησιμοποιεί μικρά αρχεία που λέγονται cookies τα οποία βοηθούν να βελτιωθεί η περιήγησή σας. Αν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, θα υποθέσουμε ότι συμφωνείτε με αυτή την πολιτική...